Τα λόγια και τα ξόρκια (habemus Papam!)

25 Σεπτεμβρίου, 2008 by ithageneis 3 Σχόλια

«…Δεν έχω κάνει λάθη, για τον απλούστατο λόγο ότι ήμουνα πάντοτε έτοιμος να αλλάξω»

Δ. Σαββόπουλος, συνέντευξη στο περιοδικό Μανιφέστο (τ. 14)

Διαβάζοντας αυτή τη δήλωση του Σαββόπουλου στο Μανιφέστο του φίλου μας του Θοδωρή Παντούλα, δεν πιστέψαμε στα μάτια μας. Ο κος Σαββόπουλος, διεκδικεί ρόλο Πάπα επιδεικνύοντας το αλάθητό του.

Φοβερός ψυχολογικός μηχανισμός! Ο Σαββόπουλος, την ίδια στιγμή που περιφέρεται ως ένα τεράστιο λάθος του εαυτού του, από δεξίωση σε δεξίωση κι από συνέντευξη σε συνέντευξη, καταστρέφοντας συστηματικά ό,τι έχτισε από το ’63 κι έπειτα, δηλώνει πως «δεν κάνει λάθη». Προβαίνει δε σ’ αυτήν την, τρομερή μέσα στην έπαρσή της, δήλωση γιατί προσπαθεί με τα λόγια του να ξορκίσει τις πράξεις του.

Ε, και! Εκτός από μία αισχρή μειοψηφία ουδείς δεν πρόκεται να δώσει δεκάρα.

Το γιατί είναι απλό. Γιατί ο Νιόνιος συνεχίζει να τους εκφράζει.

Σε ποιο επίπεδο; Στο ότι εκφράζει την κατάπτωση και την παρακμή μιας ολόκληρης γενιάς­­ –της γενιάς του ’60–, και ευρύτερα, ενός «ακροατηρίου» όμοιου σε μέγεθος μ’ εκείνων που είδε στις καλύτερες στιγμές του.

Επομένως, το να μιλήσουν όλοι αυτοί, για τον σημερινό Σαββόπουλο ισοδυναμεί με το να μιλήσουν ανοιχτά για το κομμάτι του εαυτού τους που του μοιάζει.

…Σιγά μην παράγει η πραγματικότητα και η καθημερινότητα της χώρας αυτής τόσο τολμηρούς ανθρώπους…

Σκαντζόχοιρος