Για μια παρέμβαση στο πανεπιστήμιο | Θεσσαλονίκη Πέμπτη 12/09/2013

Νέοι και νέες που δραστηριοποιούνται στο χώρο του Άρδην, αηδιασμένοι από το τέλμα και την αθλιότητα που επικρατεί στους λουφαγμένους φοιτητικούς κύκλους συζητούν τον τελευταίο καιρό την προοπτική μιας παρέμβασης στα πανεπιστήμια. Μιας παρέμβασης που θα θέτει όλα εκείνα τα κεντρικά ζητήματα που αποσιωπούνται σήμερα από τον θνήσκοντα φοιτητικό συνδικαλισμό:
Α) Το ζήτημα της φυγής των πτυχιούχων στο εξωτερικό, και ιδιαίτερα στη Γερμανία. Ζήτημα το οποίο δεν είναι θεωρητικό, αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη μια απίστευτη προπαγανδιστική εκστρατεία, που σπρώχνει τους φοιτητές και τους πτυχιούχους να εγκαταλείψουν τη χώρα, μέσα από συνέδρια εύρεσης εργασίας στο εξωτερικό, διήμερα «ευκαιριών καριέρας» κ.ο.κ. Κανείς, ή σχεδόν κανείς, δεν θίγει την δραστηριότητα αυτών των νέων δουλεμποράδικων μέσα στο Πανεπιστήμιο και το ότι προετοιμάζουν τη νεολαία αυτής της χώρας, ώστε να καταλήξουν πειθήνιοι εργαζόμενοι-μέτοικοι στις μεγαλουπόλεις της Δύσης.
Β) Τον αγώνα για μια νέα, πραγματικά δημόσια παιδεία. Έχουμε βαρεθεί όλα αυτά τα χρόνια να αντιμετωπίζουμε το δίλημμα μεταξύ της πιο χυδαίας νεοφιλελεύθερης εκποίησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, και της σήψης και της παρακμής που αντιπροσωπεύει το παλιό, παραπαίον μοντέλο. Πολλοί σκίζουν τα ρούχα τους για την «υπεράσπιση» του πανεπιστημίου μόλο που στην πραγματικότητα ελάχιστα πράγματα υπάρχουν για να είναι κανείς περήφανος και να τα υπερασπιστεί. Γι’ αυτό και πρέπει να προχωρήσουμε στην επίθεση διεκδικώντας ένα άλλο, πραγματικά δημόσιο πανεπιστήμιο. Κι αυτό, στους καιρούς μας σημαίνει ένα πανεπιστήμιο που θα προσεγγίζει τη γνώση ως ένα δημόσιο, κοινωνικό αγαθό και θα προσφέρει ενεργά στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας.
Γ) Την αμφισβήτηση της εγωκρατίας των προηγούμενων γενεών. Που στηρίζονταν στην καλοπέραση και την αφθονία, και προώθησαν ένα πρότυπο αυτιστικού νέου, που γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τη χώρα και τον τόπο του και ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική του καλοπέραση. Αυτό το μοντέλο έχει πεθάνει, μαζί με την υπόλοιπη παρασιτική φούσκα της χώρας. Τώρα, είναι σαφές, ότι αν επιθυμούμε να έχουμε προοπτικές σε μια καλύτερη ζωή θα πρέπει να αγωνιστούμε μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία για την ανατροπή της νέας υποδούλωσής μας, ενάντια στη λεηλασία του τόπου μας. Γι’ αυτό και η σύνδεση του φοιτητικού κόσμου με τις εστίες αντίστασης που υπάρχουν ή που δημιουργούνται μέσα στην κοινωνία, είναι αποφασιστικής σημασίας ζήτημα. Να σπάσουμε την απομόνωση, να χτυπήσουμε την αδιαφορία, να ξανακάνουμε πολίτες αυτούς που σήμερα προορίζονται να ζήσουν ως υπήκοοι, δούλοι, ζητιάνοι και πτωχευμένοι καταναλωτές.
Πάνω σε αυτή τη βάση, θα βρεθούμε την Πέμπτη  12 Σεπτέμβρη, στο στέκι της Κίνησης στην Θεσσαλονίκη (Βαλαωρίτου 1 & Δωδεκανήσου), στις 7μ.μ.,, ώστε να συζητήσουμε τις προοπτικές μιας φοιτητικής παρέμβασης.

Αφιέρωμα για τη Μετανάστευση (τεύχος 77 του περιοδικού Άρδην

Η μετανάστευση αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο εθνικό ζήτημα της Ελλάδας σήμερα, ένα ζήτημα που αφορά τόσο στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας, όσο και στην εσωτερική κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Καθορίζει και ορίζει κυριολεκτικώς τα πάντα. Η ελληνική κοινωνία και πολιτική, πριν και μετά το μεγάλο μεταναστευτικό κύμα, αποτελεί μια ριζικά διαφορετική κοινωνία. Οι κοινωνικές τάξεις, οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις και, προπαντός, η κοινωνική συνείδηση πρέπει να ιδωθούν με καινούργιο βλέμμα, πριν και μετά τη νέα μεγάλη “μετανάστευση των λαών”, η οποία και συνεχίζεται, με απρόβλεπτη συνέχεια και συνέπειες.
Διαφορετική ήταν η πολιτισμική ταυτότητα των Ελλήνων πριν το μεγάλο πρόσφατο μεταναστευτικό κύμα, διαφορετική ήταν η σχέση τους με αξίες και πρότυπα, καθώς και η αντίληψή τους για τον άλλον και τις σχέσεις μαζί του, για την ταυτότητά τους. Διαφορετική ήταν η εθνική συνείδηση και είναι βέβαιο πως πρέπει να αναζητηθεί μια νέα συνείδηση, μια νέα ταυτότητα, μια νέα αντίληψη για το έθνος μας, ως συνέπεια του μεγάλου μεταναστευτικού κύματος.
Στην ιστορική εμπειρία της ανθρωπότητας, και ειδικότερα του ελληνικού κόσμου, το μεταναστευτικό φαινόμενο αποτελεί μια αποφασιστική και σε κάποιες περιόδους τη σημαντικότερη συνιστώσα. Οι μεγάλες μεταναστεύσεις της αρχαιότητας διαμόρφωσαν το πρόσωπο του ελληνικού πολυφυλετικού (Ιώνες, Δωριείς, Αχαιοί, Αιολείς), πολεοκρατικού έθνους της αρχαιότητας. Την ίδια περίοδο, ελληνικοί πληθυσμοί θα μεταναστεύσουν σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου και τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ στους ελληνιστικούς χρόνους οι Έλληνες θα φτάσουν μέχρι τα βάθη της Ασίας.

Ένα βήμα μπροστά!

Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, Ζίμπερ Άλτα Υπαρχεία Ιταλίας (Θεόφιλος. Ζωγραφικοί πίνακες, Δήμος Μυτιλήνης – Μουσείο Θεοφίλου)

Για τη δημιουργία ενός πολιτιστικού κέντρου του δημοκρατικού, πατριωτικού εναλλακτικού χώρου

Ίσως ήδη γνωρίζετε, το περιοδικό Άρδην, η εφημερίδα Ρήξη το περιοδικό Λόγιος Ερμής, οι Εναλλακτικές Εκδόσεις και η Κίνηση Πολιτών Άρδην, δημιουργούν ένα πολιτιστικό κέντρο στην Αθήνα, στην πλατεία Συντάγματος, στην οδό Ξενοφώντος  4, δίπλα ακριβώς από την κυπριακή πρεσβεία, σε ολόκληρο τον έκτο όροφο του κτηρίου. Αυτό το κέντρο παρέχει τη δυνατότητα για την πραγματοποίηση ακόμη και δύο παράλληλων εκδηλώσεων, χωρητικότητας 100 ατόμων η καθεμία, ή μία μεγαλύτερη των 250 ατόμων, και το κυλικείο του θα έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετεί ταυτόχρονα πάνω από 50 άτομα.

3ήμερο για το ποδήλατο

Το ποδήλατο είναι ένα περίεργο όχημα. Ο επιβάτης του είναι και η μηχανή του.
John Howard

Το ποδήλατο τα τελευταία χρόνια έχει γίνει τρόπος ζωής για ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Η ποδηλασία εκτός του ότι προσφέρει γρήγορη, φτηνή μετακίνηση και άσκηση , δίνει στον αναβάτη τη δυνατότητα να ασχοληθεί με ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη συγκοινωνία, την ενέργεια, τις πόλεις, την οικολογία και τελικά την ίδια την κοινωνία και την οικονομία. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλά τοπικά κινήματα συσπειρώθηκαν γύρω από το ποδήλατο, ενώ όλο και περισσότεροι ποδηλάτες δίνουν ισχυρό παρόν στα πράγματα της πόλης.

We are all Greeks! Μια συγκλονιστική επιστολή Ελληνίδας του Λονδίνου

Μακριά από τον τόπο σου είναι ίσως εύκολο να ξεχαστείς! Εμείς οι λίγο ως πολύ «βολεμένοι» Έλληνες του εξωτερικού έχουμε τις δουλειές μας, τον κύκλο μας, σπουδές, μέλλον, προοπτική. Ειδικά το Λονδίνο είναι τέλειο! Έχει τα πάντα. Shopping, fashion, κουλτούρα, τέχνη. Όπως και να το κάνουμε είναι ίσως H Mητρόπολη ανάμεσα σε μητροπόλεις.

Δίκτυο Ανταλλαγών «Ελιά»

Από τη Μεγάλη Δευτέρα, 9 Απριλιου, θα πραγματοποιηθεί συζήτηση παρουσίαση του δικτύου στο χώρο του Κέντρου Νέων Καλαμάτας, ενώ θα πραγματοποιούνται και εγγραφές στο ηλεκτρονικό σύστημα συναλλαγών του Δικτύου.

Το Δίκτυο Ανταλλαγών Μεσσηνίας «Ελιά» δημιουργήθηκε με σκοπό την ανάπτυξη ενός δικτύου αλληλοβοήθειας, αλληλοεξυπηρέτησης και αλληλεγγύης με τοπικό χαρακτήρα.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΡΔΗΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Οι τελευταίες εκλογές του παλιού κόσμου

Η μεταπολίτευση πεθαίνει, η ανασύνθεση παραμένει ζητούμενο

Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να δώσει καμία λύση στο δράμα που ζούμε. Και, δυστυχώς, μέρος του προβλήματος δεν είναι μόνον ο δικομματισμός ή οι «μνημονιακές δυνάμεις», αλλά όλες οι κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις. Γι’ αυτό και, ενώ πορευόμαστε σε μια από τις σημαντικότερες εκλογές των τελευταίων δεκαετιών, που σηματοδοτούν το ορι­στικό τέλος της μεταπολίτευσης, το τοπίο μοιάζει σαν μία από τα ίδια. Βρισκόμαστε ακόμα σε κατάσταση όπου αναζη­τούμε «ψήφους διαμαρτυρίας», «ψήφους απελπισίας», και αναπαράγεται η λογική του «μη χείρον βέλτιστον». Γι’ αυ­τόν το λόγο, οι ερχόμενες εκλογές μάλλον θα μείνουν στην ιστορία ως οι τελευταίες του παλαιού κόσμου και όχι ως η γένεση του καινούργιου.

Δεν θα περάσει ο νέος φασισμός: Ανακοίνωση της Κ.Π. Άρδην για τα σημερινά γεγονότα

Η Κίνηση Πολιτών Άρδην καταγγέλλει το σκηνικό απίστευτης τρομοκρατίας που έστησε η κυβέρνηση και ο κατοχικός υπουργός Τάξης, Χρυσοχοΐδης, αμαυρώνοντας την επέτειο της μεγάλης ελληνικής επανάστασης. Τα εγκλήματα των νέων πασάδων και των νενέκων τους, εναντίον του λαού και του τόπου, είναι τόσο σκληρά και απροκάλυπτα, που, πλέον, δεν μπορούν να εμφανιστούν δημόσια στο Σύνταγμα παρά μόνο υπό την ασφυκτική προστασία 7.000 αστυνομικών και με μια ντουζίνα ελεύθερων σκοπευτών να περιπολούν από τις γύρω ταράτσες. Αυτό είναι το επίπεδο της αποδοχής που απολαμβάνει πλέον το πιο σάπιο και προδοτικό καθεστώς της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.