Το κέιμενο δημοσιεύτηκε στο savvaspavlou.wordpress.com

«Κωνσταντή θα πεθάνεις»
Ο Κωνστ. Κανάρης στον εαυτό του
πριν ξεκινήσει για την πυρπόληση του τουρκικού στόλου
Ρήματα παράγωγα από ονόματα με την κατάληξιν –άω σημαίνουν συνήθως έφεσιν, ήτοι σφοδράν επιθυμίαν προς εκείνο το οποίον δηλοί το πρωτότυπον: θάνατος – θανατάω (επιθυμώ σφοδρώς το θάνατο). Αχ. Τζαρτζάνου «Γραμματική της αρχαίας ελληνικής γλώσσης», Αθήνα 1962, σελ. 150
Πάικ (αρχηγός της άγριας συμμορίας): Αν κινηθούν, σκοτώστε τους.
(την ίδια ώρα, στην οθόνη, σαν υπογραφή στα πιο πάνω πέφτει το όνομα του σκηνοθέτη: Σαμ Πέκινπα)
Ο κινηματογράφος έχει ζωή 90 χρόνων. Η «Άγρια Συμμορία» γυρίστηκε 74 χρόνια μετά (τον) κινηματογράφον. Το σημείωμα γράφεται 16 χρόνια μετά (την) Άγρια Συμμορία. Φυσικά η ιστορική τοποθέτηση ενός έργου τέχνης δεν μας ενδιαφέρει και τόσο πολύ. Γιατί ένα έργο είναι αληθινό αν μας μιλά σήμερα, αν επενεργεί στην ευαισθησία μας, αν ζει και είναι παρόν πάντοτε. Όμως μετά την ολοκλήρωση ενός έργου τέχνης, αυτό εγγράφεται στο πολιτιστικό σπειροειδές. Και η δημιουργία του, που έγινε ύστερα από επιδράσεις, αρχίζει να επιδρά στα μεταγενέστερα έργα (γιατί δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη). Γι’ αυτό ενώ είναι ισοπεδωτικό για ένα πραγματικό έργο η απόσβεση της αυτόνομης λειτουργίας του και η θεώρησή του μέσα στα ιστορικά του πλαίσια, όμως η διαγραφή της ιστορικής του τοποθέτησης και η επιμονή μόνο στο έργο, δημιουργεί άλλες λανθασμένες εντυπώσεις, ενός μετεωρόλιθου δηλαδή που επεμβαίνει σε ένα χώρο χωρίς διαδικασία.
Μετά το γύρισμα της Άγριας Συμμορίας, που αναθεώρησε τα κριτήριά μας για τις ταινίες γουέστερν, όλα τα προηγούμενα γουέστερν επανεκρίθησαν και επαναξιολογήθηκαν και τα άλλα που γυρίζονται μετά (ως τα σήμερα) μαζί της αναμετριούνται. Ο Πεκίνπα «άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος βλέπει το γουέστερν» (Γουώρεν Όουτς, περ. Midsection).
Συνέχεια →