Σας περιμένουμε όλες και όλους στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους που θα πραγματοποιηθεί στον εναλλακτικό πολυχώρο του Άρδην στη Θεσσαλονίκη.
Παρασκευή 30/3 στις 19:00
• Ταινίες από το παρελθόν
• Άτομα με ιδιαιτερότητες και κοινωνικός αποκλεισμός
Σάββατο 31/3 στις 19:00
• Περιβάλλον
• Κοινωνικές ταινίες μυθοπλασίας Συνέχεια
Το κέιμενο δημοσιεύτηκε στο savvaspavlou.wordpress.com
«Κωνσταντή θα πεθάνεις»
Ο Κωνστ. Κανάρης στον εαυτό του
πριν ξεκινήσει για την πυρπόληση του τουρκικού στόλου
Ρήματα παράγωγα από ονόματα με την κατάληξιν –άω σημαίνουν συνήθως έφεσιν, ήτοι σφοδράν επιθυμίαν προς εκείνο το οποίον δηλοί το πρωτότυπον: θάνατος – θανατάω (επιθυμώ σφοδρώς το θάνατο). Αχ. Τζαρτζάνου «Γραμματική της αρχαίας ελληνικής γλώσσης», Αθήνα 1962, σελ. 150
Πάικ (αρχηγός της άγριας συμμορίας): Αν κινηθούν, σκοτώστε τους.
(την ίδια ώρα, στην οθόνη, σαν υπογραφή στα πιο πάνω πέφτει το όνομα του σκηνοθέτη: Σαμ Πέκινπα)
Ο κινηματογράφος έχει ζωή 90 χρόνων. Η «Άγρια Συμμορία» γυρίστηκε 74 χρόνια μετά (τον) κινηματογράφον. Το σημείωμα γράφεται 16 χρόνια μετά (την) Άγρια Συμμορία. Φυσικά η ιστορική τοποθέτηση ενός έργου τέχνης δεν μας ενδιαφέρει και τόσο πολύ. Γιατί ένα έργο είναι αληθινό αν μας μιλά σήμερα, αν επενεργεί στην ευαισθησία μας, αν ζει και είναι παρόν πάντοτε. Όμως μετά την ολοκλήρωση ενός έργου τέχνης, αυτό εγγράφεται στο πολιτιστικό σπειροειδές. Και η δημιουργία του, που έγινε ύστερα από επιδράσεις, αρχίζει να επιδρά στα μεταγενέστερα έργα (γιατί δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη). Γι’ αυτό ενώ είναι ισοπεδωτικό για ένα πραγματικό έργο η απόσβεση της αυτόνομης λειτουργίας του και η θεώρησή του μέσα στα ιστορικά του πλαίσια, όμως η διαγραφή της ιστορικής του τοποθέτησης και η επιμονή μόνο στο έργο, δημιουργεί άλλες λανθασμένες εντυπώσεις, ενός μετεωρόλιθου δηλαδή που επεμβαίνει σε ένα χώρο χωρίς διαδικασία.
Μετά το γύρισμα της Άγριας Συμμορίας, που αναθεώρησε τα κριτήριά μας για τις ταινίες γουέστερν, όλα τα προηγούμενα γουέστερν επανεκρίθησαν και επαναξιολογήθηκαν και τα άλλα που γυρίζονται μετά (ως τα σήμερα) μαζί της αναμετριούνται. Ο Πεκίνπα «άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος βλέπει το γουέστερν» (Γουώρεν Όουτς, περ. Midsection).
«Ο Πωλ, ο Μικ και οι Άλλοι»
Μια ταινία του Κεν Λόουτς για την ιδιωτικοποίηση των βρετανικών σιδηροδρόμων, το αβέβαιο μέλλον και την ανασφάλεια που βιώνουν οι εργαζόμενοι σε αυτούς.
περισσότερα: Πληροφορίες
…Άσχετο, αλλά μόλις έβρεξε σε μια πόλη που θυμίζει εκείνην της ταινίας, γεγονός που συνειρμικά με παρέπεμψε σ’ αυτήν την σκηνή…
Τις καλησπέρες μου
Χάμπτι-Ντάμπτι
Γιατί έτσι. Θα πάμε να τα κάνουμε όλα μπουρδέλο, στο στόμα του λύκου, στο άνδρο του αιμοσταγούς, διεφθαρμένου μεξικάνου στρατηγού με τους Γερμανούς συμβούλους κι ας χαθούμε!
Θα χορέψουμε αγκαλιά με τον χάρο ζεϊμπέκικο, γιατί ο σύντροφός μας χάθηκε, γιατί του πήραν το λαρύγγι οι ανθρώπινοι-λύκοι με τις στολές, αυτοί που τρέφονται με το αίμα των Ινδιάνων προκειμένου να σβήσουν την ακόρεστη δίψα τους για εξουσία.
Θα στείλουμε τα αργύρια της πληρωμής μας στον αγύριστο, και θα σκοτωθούμε όρθιοι, με το πιστόλι στο χέρι, γιατί ο κόσμος μας χάνεται, γιατί ο σιδηρόδρομος, η πρόοδος και τα ανθρώπινα τσακάλια που κυνηγάν νυχθημερόν το χρήμα με κάθε τίμημα, μας έχουν θέσει, εμάς τους Χαΐνηδες της άγριας Δύσης, στο περιθώριο…
Σαμ Πέκινπα, χαίρε, μας θύμησες, μέσα από μία περιήγηση στην μεξικανική μεθόριο τους δικούς μας προγόνους, Κλέφτες Ιθαγενείς…
Ιθαγενείς 